En toen waren er ineens ramen!

Een maand geleden lag mijn nieuw dak erop. Dat werd ondertussen al geïsoleerd door de ouders. Het volgende dat aangepakt moest worden waren de ramen, zodat ik hopelijk iets warmer zit voordat de winter begint. Nu staken er namelijk nog stalen ramen in met enkel glas, niet geweldig qua isolatie dus.

Op 2 september kwamen ze de bestaande ramen opmeten en dan is het zo'n 8 à 10 weken wachten tot ze ze komen plaatsen. Dus informeerde ik vorige week even hoe ver het stond en ineens konden ze de ramen de 6de al komen plaatsen. Dat was sneller als verwacht :). Dus dinsdagavond probeerde ik zoveel mogelijk op te ruimen en aan de kant te zetten, zodat het niet te vuil werd als ze de oude ramen uitbraken.

De volgende morgen stonden ze met drie man en mijn nieuwe ramen voor de deur. Alles werd uitgeladen en voordat ik naar mijn werk vertrok hadden ze al een raam uitgebroken. Ik moest jammer genoeg weg. Spannend afwachten dus tot 's avonds. Niet dat ik in de donker er veel van zou kunnen zien. De ouders konden al wat eerder gaan zien, het zag er goed uit volgens hun. Ze zijn dan ook meteen beginnen poetsen want het was nogal stoffig van het uitslijpen. Zo kon ik in een proper bed gaan slapen :).

En de ramen zagen er inderdaad goed uit, een heel ander zicht, maar zoveel beter dan ervoor. Een mooie voordeur, vliegenramen, ventilatieroosters,...en veel meer daglicht binnen (bye bye geel glas). Enkel de binnenkant moet nog opnieuw bepleisterd worden, maar dat is voor later. En dan ook nog wat silicone van de rolluiken afkrabben, jeuj.

Het dak eraf!

En er terug op natuurlijk :).

Ondertussen al 2,5 maand geleden dat ik hier nog iets heb neergepend, foei. Maar het was druk dus. Er werd opgemeten, plannen uitgetekend, een melding ingediend, afspraken met dakwerkers en techniekers gemaakt en offertes vergeleken. En dan de werkmannen vastleggen natuurlijk.

Het eerste werk dat er aan mijn huis moest gebeuren, was het vervangen van het dak. Met structuur en al. Want de balken hingen helemaal door en er zat houtworm in. Daar kon je echt geen kamer meer onder maken.

Vorige week was het dan zover, iieee. Ondanks het slechte weer is het toch gelukt om er een nieuw dak op te krijgen in een week tijd. Fjoew.

's Maandags werd al het materiaal en een container geleverd. Maar omdat het 's avonds kon regenen gingen de pannen er nog niet af en heeft de dakwerker de spanten dan al maar uitgetekend. Dinsdag was het dan wel zo ver, al de pannen er af! En 's avonds weer alles dicht leggen met een zeil. Maar goed dat dat er op lag, want nu regende het wel wat, gelukkig kwam er niet te veel water binnen.

's Woendags werden de nieuwe spanten en het onderdak geplaatst, nu kreeg het dak weer vorm! Met aan beide zijden plaats voor 2 veluxen. Op donderdag werden de panlatten en de veluxen geplaatst en dan konden de pannen er vrijdag op. Klaar, een mooi nieuw dak, met veel daglicht en uitzicht op de kerktoren en het gerechtsgebouw van Hasselt in de verte.

Volgende week gaan we beginnen met de isolatie te plaatsen en dan ergens in de kerstvakantie beginnen we met de gyproc. De verbouwing is dus echt gestart nu!

Na het poetsen

Ondertussen ben ik al weer twee dagen aan het werk, dus wordt het tijd om jullie te laten zien wat er hier allemaal veranderd is in de vakantie. 

De eerste week hielden we ons vooral bezig met poetsen. En dat was nodig, amai. Roken is nergens goed voor :p. We hebben ons dus een paar dagen bezig gehouden met de nicotine van de muren en de plafonds af te wassen, je kon het verschil echt zien. De eerste dag liepen we ook zo'n honderd keer de trappen op en af om de zolder leeg te maken, een paar remorquen vol hout en grof vuil konden naar het containerpark. Het resultaat: een lege zolder (en voor even een volle garage). (hier kan je zien hoe het ervoor uitzag)

Nadat alles goed geschrobd was konden we stilaan beginnen met wat dozen uit te pakken. En na een tripje naar de Ikea had ik ook een nieuwe bureau, ladenblok, lampen en heel wat keukenspullen. De vroegere grote slaapkamer werd nu mijn bureau, lekker veel plaats :). Boven de bureau hangt een heel mooi retrorekje dat ik van mijn oma erfde. Ik ontdekte zelfs dat het een echt Tomado rekje is :), echt design van vroeger dus, dankje oma! Aan de andere kant plaats voor een logeerbed en wat schilderijtjes op een wandplankje.

En ik? Ik slaap voorlopig op de kleine kamer, hier staat nog een degelijke ingebouwde kleerkast die ik later nog eens van een nieuw laagje verf en handvatjes ga voorzien. (Let ook vooral niet te veel op dat 'geweldige' roze tapijt, dat wordt later vervangen door schoon laminaat :)).

Een verdieping lager hebben we natuurlijk de leefruimte, met een voorlopige zithoek, met mijn zetel van kot en de schommelstoel van oma. Voorlopig geen echte zetel hier, dat is voor als alles verbouwd is. Achteraan de eetruimte met dressoirkast waar ik eindelijk een schoon plaatsje heb gevonden om mijn kaart van IJsland op te hangen.

Dan nog de keuken, waar niet veel veranderd is, en de veranda, waar nu nog wat meubels staan die ofwel naar mijn broer gaan of staan te wachten op een schuurbuurt of een likje verf. Jammer genoeg raakte de boekenkast van oma de trap niet op, hij zat tegen het plafond :(. En als laatste mijn tuintje! Tis een kleintje maar zolang ik buiten kan zitten is het goed!

Ondertussen slaap ik toch al twee weken in mijn huisje, dus ik ben al gewend aan alle vreemde geluiden. Behalve aan de klokkentoren van de kerk die net achter mijn tuintje staat en mij 's morgens om 8u uit mijn bed belt. Gelukkig heb ik daar nu geen last meer van, want ik moet er voor 8u uit om te gaan werken.

In het begin was het ook nog even wennen aan de hoevelheid ruimte die ik had :). Na 5 jaar op 30 m² ineens naar 130 m² gaan was toch wel even aanpassen. Zo kunnen rondwandelen was ik niet gewoon :). Maar daar wen je dan ook weer snel aan.

Nu is het nog even genieten van het huisje, en alle mini-housewarminkjes, tot we in oktober met de werken gaan starten. Daar zal ik binnenkort nog wat meer van laten zien.

De voor-foto's

Gisteren was het tijd om afscheid te nemen van mijn 'kot' en mijn lieve kotmadam. Alle laatste dingen werden ingeladen, een bloemetje en kaartje achtergelaten voor de kotmadam en dan met de volgeladen auto richting Hasselt rijden. Daar mijn spulletjes weer uitladen en dan plotseling, KLATS, vliegt de voordeur toe. Terwijl mama en ik allebei buitenstaan. Ohow, alle sleutels liggen binnen en het poortje van de tuin is ook nog toe, wat nu? Gelukkig hadden we de ramen boven al open gezet om wat te verluchten. En waren de buren thuis die een lange ladder hadden (meteen een goede kennismaking zeker?). Dus ik maar via de ladder op het dak van de garage gekropen en dan voorzichtig over het dak van de veranda het raam binnenklauteren. Gelukt :), en nu meteen een sleutel in de auto leggen en een doos voor de voordeur zetten.

Daarna zijn we nog even naar de vorige bewoners geweest om wat post te brengen en een kastje te halen waar ze geen plaats meer voor hadden. Vanaf maandag gaan we aan de slag met vod en dweil. Dus het wordt tijd om jullie wat foto's te laten zien van hoe het er nu uitziet.

Zo zag het er uit toen we in februari het huisje gingen bezichtigen met de makelaar:

 En zo ziet het er nu uit, voor het poetsen:

Je ziet, de zolder ziet er nog bijna hetzelfde uit, dus daar gaan we ons werk nog aan hebben. Dat wordt onze eerste job morgen, uitsorteren en weggooien.

Hopelijk kan ik over een weekje al heel wat andere foto's laten zien, nadat het nicotine laagje en geurtje verwijderd is en het al wat opgevrolijkt is met mijn eigen spulletjes.

De sleutels!

Woensdag was het dan eindelijk zover, mama en papa konden 's avonds de sleutels gaan halen van mijn huisje. Ikzelf zat in Leuven, dus na het koor snel even bellen naar huis, ikke nieuwsgierig natuurlijk.

Mama vond het binnen nogal rommelig, want buiten enkele meubels die bleven staan, hebben ze de zolder toch ook nog goed vol laten staan. Maar tussen al die rommel zitten nog wel wat spulletjes die we kunnen hergebruiken, dus dat wordt uitsorteren en een paar keer naar het containerpark rijden. Het voelt nu ook nog niet echt gezellig aan, omdat alle huiselijke spulletjes weg zijn.

De meterstanden werden ook nog opgemeten en overgedragen en dan mochten ze de zoon van de eigenaars  buitengooien :) en zelf de deur achter hun toetrekken.

Deze zaterdag kon ik mijn huisje dan na 4 maanden voor de tweede keer zien. Eindelijk. Wel een beetje raar om dat huis binnen te lopen, dat nu wel van u is, maar zo nog niet echt aanvoelt. Maar dat komt nog wel. Alle kamers nog eens uitgebreid onderzocht en dingen ontdekt zoals een gasvuur in de keuken, een waterverzachter, een biljartkeu, oude gezelschapspelletjes,...Dan even alle ramen nagemeten (om door te geven aan fabrikanten voor offertes), post uitgehaald en toen terug naar huis. Maar volgende week staan we hier terug, met dweil, schuursponsjes en veel poetsproduct in de aanslag. En schrobben zullen we serieus moeten doen, want er werd door de vorige bewoners gerookt in het huisje en dat ruik je en zie je heel goed.

Nog een weekje werken en dan heb ik 3 weken bouwverlof, ik kijk er naar uit :). Een weekje hard poetsen en opruimen en dan kunnen we hopelijk wat gaan inrichten en zal het steeds meer als mijn huisje gaan aanvoelen en hopelijk ook snel een thuis.

Volgende week volgen hier dus zeker enkele voor en na foto's!

De akte

Vandaag mocht ik de akte gaan tekenen...toch wel even spannend :). Eerst samenzitten met de notaris voor de hypotheek, moeilijke teksten voorlezen en veel handtekeningen zetten. Dan kwamen de eigenaars, daar weer vanalles mee overlopen en dan de akte van de verkoop tekenen. En toen was het huisje ineens van mij!

Op de sleutels zelf moet ik nog een weekje wachten. De eigenaars konden pas deze week in hun serviceflat en hadden graag nog een weekje om alles te kunnen verhuizen. Dat wouden we wel toestaan, want in de laatste maand was er nog even de vraag gekomen of ze tot september in hun huis konden blijven omdat hun serviceflat niet af was. Maar dat kon echt niet, want mijn huur is ook opgezegd. Maar uiteindelijk is alles toch goed gekomen en hebben we na de ondertekening nog gezellig samen gezeten en een paar keer gedronken op de goede verkoop. 

Volgende week krijg ik dus de sleutel en gaan we zien welke meubels er in het huis blijven staan, meterstanden opnemen,... en dan kunnen we starten met opruimen, poetsen en verhuizen! 

Bijna!

Nog een paar keer slapen en dan is het eindelijk zover :). Donderdag sta ik klaar bij de notaris om de akte te tekenen en dan kan ik eindelijk dat huis op nummer 21 mijn huisje noemen. Wat kijk ik er naar uit om de sleutels in handen te hebben en over de drempel te stappen van wat ik hopelijk snel ook mijn thuis kan noemen.

Binnenkort hier dus snel wat foto's van de binnenkant!

Tot nu toe

Als je nieuwsgierig bent naar het verhaal van hoe ik mijn huisje kocht, dan kan je hier het uitgebreide verhaal lezen. In kort komt het erop neer dat ik na 2 jaar vruchteloos zoeken in Leuven, mijn toevlucht heb genomen tot Hasselt, waar ik al zeer snel mijn goesting vond en na een weekje zoeken al meteen uitkwam bij nummertje 21. Er moest zeer snel beslist worden, want er waren heel wat geïnteresseerden. Dus de volgende dag hadden we al toegezegd. Een week later werd de voorlopige overeenkomst getekend en toen was het officiëel: ik had een huisje gekocht!

Het eerste wat ik dan moest doen was op zoek gaan naar een lening. Een paar banken afgaan, vergelijken, en wat tegen elkaar uitspelen en dan beslissen. Ondertussen zit de leningaanvraag bij de notaris en moeten we daar nog even op wachten. En over een dikke maand kan de akte dan getekend worden. Ten laatste 22 juni zou ik een sleutel in mijn handen moeten hebben. Nog even geduld dus :).

Terwijl we nog even wachten, houden we ons bezig met de plannen. Want er moet nog heel wat in gebeuren. Een nieuw dak, ramen, badkamer, elektriciteit vernieuwen, verwarming,... en hopelijk ook een nieuwe achterbouw en carport. Maar daarvoor moeten we eerst zien wat er allemaal in het budget past en hebben we al een paar aannemers gesproken zodat die een offerte kunnen opmaken. Zo kunnen we beter inschatten wat er allemaal met het budget kan gebeuren. We gaan alleszins veel zelf proberen te doen om zo wat te kunnen besparen.

Volgende keer laat ik jullie iets meer van de plannen zien. Eerst moet ik nog even bij de stad informeren of het wel allemaal mag wat ik wil doen. En ondertussen tellen we verder af naar de 22ste.

Een nieuw huis - een nieuwe blog

Tijd voor een nieuwe blog! 

De meeste onder jullie kennen mij wel van de blog Ollie & Wallie, waar ik vanalles neerpen over mijn naaisels en andere creaties. Maar nu ik pas een huis heb gekocht, voelde ik de nood om nog een andere blog aan te maken. Eentje waar ik mijn verbouwingsverhalen kwijt kan, maar waar later ook leuke DIY's op zullen komen, wanneer ik aan het inrichten kan beginnen: meubeltjes opmaken, mijn (groene) vingers loslaten op mijn tuintje, ...

Dus, welkom allemaal! Hopelijk wordt dit binnenkort een leuk en inspirerend blogje. Wil je me graag volgen, dat kan via Bloglovin' en je kan ook altijd eens op mijn Pinterest gaan kijken voor meer interieurinspiratie en DIY's. 

Veel plezier met lezen!